Lissabon 2005
Zondag 28 augustus 2005
Het is zover. Eindelijk heb ik een korte vakantie en ik kan ik even weg. Bestemming Lissabon. Om 6 uur gaat de wekker. Ik ben een beetje moe, want ik werd om 2 uur wakker door een groep jongeren die buiten lawaai aan het maken waren. Eerst maar even een kop koffie. Nog even een pakje bamisoep gegeten en me vervolgens aangekleed. Terwijl ik aan mijn tweede kop koffie bezig ben, komen Thei en Truus me al halen om me naar het vliegveld te brengen. Ze zijn vroeger dan ik had verwacht. Snel tanden poetsen, de restanten inpakken en ik ben klaar om te vertrekken. Ruim een uur later was ik al in Brussel op het vliegveld. Aangezien het vliegtuig pas om 12:05 zou vertrekken, had ik dus nog 3 uur te besteden op het vliegveld. De shops had ik al snel gezien, dus maar wat rondlopen en een cappuccino drinken. Vervolgens blijkt het vliegtuig een half uur vertraging te hebben. Nog maar even wachten bij de gate dus. Uiteindelijk kunnen we het vliegtuig in. De vlucht was niet bijzonder. Zoals gewoonlijk was het eten niet erg lekker, maar verder was de vlucht wel oké, alhoewel er toch blijkbaar een meisje misselijk is geworden bij de landing. In Lissabon blijkt het redelijk warm te zijn: 27°C. Nadat ik na lang wachten eindelijk mij rugzak had, nog even mij Lisboa-card opgehaald en op zoek naar de bus. Met mijn boarding pass van de vlucht bleek ik gratis met de bus mee te mogen. Na enkele minuten was ik al op de plaats van bestemming en kon ik op zoek naar het hotel. Dat bleek niet zo moeilijk. Nadat ik mijn spullen op mijn kamer (511) had gedumpt, ben ik richting de Praça de Comércio gelopen. Dat bleek ongeveer 3 km wandelen te zijn. Het was allemaal bergaf, dus geen probleem. Zou dat ook zo makkelijk zijn op de terugweg? De wandeling bood enkele mooie plaatjes. Helaas was ik mijn camera vergeten. Morgen dus maar even foto’s van maken. Aangezien het zondag is, zijn de meeste winkels dicht. In een winkelcentrum waren de winkels wel open. Vandaag heb ik nog niet veel gedaan. Vooral even acclimatiseren en de sfeer proeven. Helaas is men op veel plaatsen rond de Praça de Comércio aan het werken, waardoor het uitzicht ontsierd wordt. De grootste ergernis zijn echter de mannen die je vragen of je marihuana wil hebben. Dat is me vanmiddag minimaal 10 keer overkomen. Rond 19 uur ben ik bij een Indisch restaurant gaan eten in het genoemde winkelcentrum. Ik heb daar kip met ananas gegeten. Dat werd geserveerd in een halve ananas met een ananassaus. Alhoewel de smaak van de ananas erg overheersend was, was het toch erg lekker. Na het eten maar eens langzaam, via een andere weg, terug gewandeld. Onderweg kwam ik langs het Hardrock Café. De terugweg was niet zo moeilijk als ik gedacht had. Nog even kijken wat ik morgen ga doen en dan maar eens gaan slapen.
Maandag 29 augustus 2005
Ik stink enorm naar de knoflook als ik dit zit te schrijven. maar daarover later wellicht meer. Vanmorgen werd ik om 7 uur wakker. Eerst even scheren en een lekkere verfrissende douche en vervolgens naar het ontbijt. Ik ben blijkbaar vroeg (of laat), want er zitten maar twee andere mensen. Na het ontbijt nog even mijn tandjes poetsen en we gaan weer op weg. Vandaag ga ik meteen mijn Lisboa-card uitproberen. Op naar de metro dus. Aangezien ik de aanwijzingen in het Portugees nog niet helemaal begrijp, duurt het even voor ik het door heb. Vooral bij het overstappen op een andere metro blijkt het moeilijker dan verwacht. Maar uiteindelijk kom ik toch op de plaats van bestemming. Althans dat dacht ik. Het station blijkt toch ergens anders te liggen dan ik verwacht had. Na even rondlopen kom ik op een plein aan. Hier zie ik tram 28 langsrijden. Dat is de tram die ik nodig heb om naar het kasteel te gaan, want daar wil ik heen. Ik besluit de volgende te nemen en maak in de tussentijd een paar foto’s. Vandaag wel ja. Ook de tram kan ik met mijn Lisboa-card gebruiken. De tram baant zich een weg tussen allemaal smalle straatjes. Aangezien ik niet weet waar ik uit moet stappen, besluit ik op een gegeven moment toch maar eens uit te stappen en op de kaart te kijken. Natuurlijk ben ik al veel te ver. Even uitzoeken waar ik er uit moet en de volgende tram terug maar. Op de terugweg zie ik enkele jongeren aan de tram hangen. Als ik uitgestapt ben, zie ik een mooi uitkijkpunt en besluit er even naar toe te lopen. Daar ontmoet ik twee Aussie meiden, die Xena en Natalie heten naar ik later verneem. Xena blijkt op dit moment in Dublin te wonen en daar in een pub te werken. Ze zijn ook op weg naar het kasteel, maar kunnen het niet vinden. Ik stel voor om er samen heen te lopen. Dat aanbod nemen ze graag aan. Het blijkt niet zo moeilijk te vinden te zijn. Het zoeken naar de plek waar je de entreekaartjes kan kopen duurt iets langer. Met zijn drieën lopen we een uurtje in het kasteel rond. Dan gaan we langzaam op weg terug. Deze keer te voet. Onderweg gaan we nog even de Sé Cathedral de Lisboa in. Daarna lopen we door naar het centrum, waar we samen nog even rondlopen. Vervolgens lopen we naar hun hotel waar we afscheid nemen. Jammer, want ik vond het erg gezellig. Aangezien het ondertussen al weer 13 uur is, ga ik eerst maar eens iets eten. Een stokbroodje met spek en ei wordt het deze keer. Daarna ga ik eerst door de stad wandelen. Kaarten kopen enzo. Na een tijdje besluit ik toch maar iets te gaan doen en loop dan naar de Ruinas de Convento. Aangezien de borden een beetje verkeerd staan, kom ik dus op de verkeerde plek terecht. Gelukkig niet te ver en dus loop ik maar even terug. Vooral de binnenplaats vind ik erg mooi. De tentoonstelling is ook mooi, maar de binnenplaats is naar mijn mening het mooist. Verder doe ik niet veel meer vandaag. Ik loop nog een stuk langs de rivier en kijk naar de vissers en de boten. Later zie ik ook een school redelijk grote vissen langs zwemmen. De kleinste leek ongeveer 30 cm te zijn. Ook vandaag wordt ik weer verschillende keren lastig gevallen door mensen die me zonnebrillen of ergere zaken willen verkopen. Ik ga me hier steeds meer aan ergeren en uiteindelijk heb ik tegen zo’n shady type gezegd dat hij op moest sodemieteren. Hij was blijkbaar nogal beledigd, maar daarna werd ik niet meer lastig gevallen. Even maar hoor. Om 18:30 even terug naar het hotel en vervolgens naar het Hardrock Café voor het avondeten. Leuke tent is dat. Beetje duur, maar wel leuk. Heb daar oa garlicbread en steak met knoflookboter gehad. Vandaar dat ik nu zo geur. Heb daar lekker op mijn gemak gezeten en naar de muziek geluisterd. Rond 22:00 maar weer richting hotel, kaarten schrijven en aan mijn verslag werken. Ondertussen is het 23:10. Morgen ga ik naar Belém. Tot morgen.
Dinsdag 30 augustus 2005
Foto’s, foto’s en nog eens foto’s. Vandaag heb ik een obscene hoeveelheid foto´s gemaakt. Ik heb net even geteld en het zijn er 69. In twee dagen heb ik dus bijna 100 foto’s gemaakt. De dag begon vrij normaal. Ik werd weer om 7 uur wakker. Scheren. Douchen. Aankleden. Om 8 uur naar het ontbijt en nadat ik mijn tanden had gepoetst om 8:45 op weg naar Belém. Ook dat verliep allemaal rustig en volgens plan. Ik was er lekker vroeg. Nog niet veel toeristen te zien. Eerst maar naar het Monument van de Ontdekkingen. Dat ding is erg groot. Ik heb daar even langs de rivier gezeten en ben vervolgens, nadat ik maar weer eens een flesje water had gekocht, langs de rivier naar de Torre de Belém gelopen. Ik moest even om de jachthaven heen lopen, maar dat was maar een kleine omweg. Ik mocht met mijn Lisboa-card gratis naar binnen. Ik ben ruim een uur in de toren geweest en heb daar een flink deel van de foto’s gemaakt. Je kon daar vaak even lekker gaan zitten en gewoon even genieten. Om 11:30 besloot ik toch maar weer eens verder te gaan. Eerst op mijn gemak naar het monument terug gewandeld. Daar weer even langs de rivier gezeten en op de kaart gekeken wat ik vervolgens zou gaan doen. Next stop: Mosterio dos Jerónimos. Ook dit is een erg mooi gebouw waar ik veel foto’s heb gemaakt. Rond 14:00 heb ik het eigenlijk wel gezien en besluit terug te gaan richting het centrum. Ik begin namelijk wel een beetje honger te krijgen. Onderweg even uitstappen om een foto te maken van het Jezus-beeld en de brug. Daarna moet ik behoorlijk lang wachten op de tram, maar uiteindelijk kan ik terug en zorgen voor een late lunch. Na mijn stokbroodje ga ik nog even naar het kasteel, want ik heb een Portugese vlag nodig voor op mijn rugzak. Vreemd genoeg vindt je die nergens anders. Ik loop daar nog even door achteraf straatjes, maar zie niets bijzonders meer. Rond 17:00 terug richting hotel om daar eens in het winkelcentrum te kijken. Ik heb namelijk nog steeds geen cadeau voor Merijn gevonden. Ook hier vind ik helaas niets. Als ik het winkelcentrum uit kom, zie ik een supermarkt. Snel even een fles drinken halen voor op mijn kamer. Zou 2 ltr icetea genoeg zijn? Die is namelijk in de reclame voor € 0,99. Ik denk dat ik het daar wel mee red t/m morgenavond. Op mijn kamer snel maar even aan mijn journal werken voor ik ga eten. Helaas is de avond niet zo’n succes als de rest van de dag. Ik was de hele dag nog met rust gelaten, maar vanavond werd ik toch weer een paar keer gevraag of ik hasj wilde hebben. Het eten was ook geen groot succes. Het eten was gewoon niet lekker en de bediening was ook niet vriendelijk. Als er geen Nederlandse vertaling van het menu had gehangen, zou ik zonder te kijken zijn doorgelopen. Gelukkig was het niet duur. Morgen betaal ik denk ik iets meer en ga weer naar het Hardrock Café. Lekker eten, goede en vrolijke bediening en sfeer betaal ik graag iets meer voor.
Woensdag 31 augustus 2005
Vandaag was een vreemde dag. Hij begon normaal. 7 uur stond ik weer op. Scheren. Douchen. 8 uur ontbijten. 08:45 even pinnen en toen naar de stad gelopen. Vandaag was het soms flink bewolkt, maar de temperatuur bleef goed. Onderweg naar het centrum heb ik nog een paar foto’s gemaakt. Eenmaal op Restauradores aangekomen, heb ik de metro naar Rato gepakt. Van daaruit ben ik eerst naar het aquaduct gelopen. Die ben ik maar niet helemaal na gelopen, want hij schijnt 56 km lang te zijn. Ondertussen begin ik toch een beetje last te krijgen van mijn voeten. Daarna ben ik naar de botanische tuin gelopen. Dit was niet de geweldige pracht die ik verwacht had, maar eerder vergane glorie. Toch heb ik daar enkele mooie foto’s kunnen maken, oa een van bamboe voor Patrick en Brenda. Als ik alles gezien heb, besluit ik terug te lopen richting Rossio. Nu gaat het shoppen beginnen. Ik begin steeds meer last te krijgen van mijn voeten. Over het shoppen kan ik kort zijn. Veel gelopen, niets gevonden. Als ik rond 16:00 nog maar moeilijk kan lopen, besluit ik dat het genoeg is geweest. Omdat het nog vroeg is, blijf ik nog even uitrusten op Rossio. Helaas komt er toch weer zo’n kloothommel vragen of ik hasj of cocaïne wil hebben. Mijn reactie “Fuck off!”. Het liefste had ik hem een pak rammel verkocht. Ook hij was beledigd. Go figure. Dan toch maar terug naar het hotel. Aangezien ik vermoed dat ik blaren heb, loop ik eerst even langs de drogist om pleisters ofzo te halen. Daarna door naar mijn kamer waar ik blijf tot 19:15. Enigszins uitgerust vertrek ik naar het Hardrock Café. De meid die me serveert heeft een bekend accent. Ze blijkt uit Cork te komen. Ze gelooft niet dat ik uit Maastricht kom, want mijn acent is ‘screwed up’. Tussen de bedrijven door kunnen we gezellig kletsen. Steeds maar kort helaas. Het eten was weer erg lekker. Na om 21:30 afscheid te hebben genomen van Marianne, ga ik terug naar het hotel. Morgen zit het er weer op. Dit was een vakantie waar ik met gemengde gevoelens op terug kijk. Ik denk dat ik alvast enkele conclusies kan trekken: • Het weer was goed. Warm, maar niet te warm. • Het hotel was goed. • De Lisboa-card was erg nuttig. • Net als Fransen en Italianen, rijden Portugezen als gekken. • Die idioten die me constant vroegen of ik hasj wilde kopen, hadden bijna mijn vakantie verpest. Omdat ik steeds rond moest kijken of er weer zo’n eikel kwam, voelde ik me niet op mijn gemak en kon dus ook niet maximaal van de vakantie genieten. • Lissabon heeft enkele mooie bezienswaardigheden. Als er niet zoveel aan de stad gewerkt werd, zou de stad nog mooier zijn. • Ik vond het vervelend dat ik de mensen niet in hun eigen taal kon verstaan. De meeste mensen spreken wel een beetje engels, maar niet genoeg om je goed te begrijpen. Je moet je vaak dus een beetje behelpen om je verstaanbaar te maken.